Στην διαχρονική επίδραση του αρχαίου ελληνικού πνεύματος στον παγκόσμιο πολιτισμό και την καλλιτεχνική δημιουργία είναι αφιερωμένη η δεύτερη κατά σειρά συναυλία του κύκλου «Συμφωνικές βραδιές» της Φιλαρμόνιας Ορχήστρας Αθηνών.
Η Φιλαρμόνια, συνεχίζοντας και φέτος τη σταθερή συνεργασία της με το Ωδείο Αθηνών, το ιστορικότερο μουσικοεκπαιδευτικό ίδρυμα της χώρας, γεμίζει με τους ήχους της συμφωνικής μουσικής της τον φιλόξενο και ολοκαίνουργο «Αμφιθέατρο Ιωάννης Δεσποτόπουλος».
Για την Τετάρτη, 15 Νοεμβρίου, ο διαπρεπής νέος Έλληνας μαέστρος, με σπουδαία σταδιοδρομία στο Εξωτερικό, Γιώργος Ζιάβρας, επέλεξε να στρέψει το βλέμμα στην καινοτόμα μουσική του Εικοστού αιώνα: του αιώνα της πρωτοπορίας και των μεγάλων ανατροπών. Τα δύο έργα του προγράμματος προέρχονται από τη γραφίδα σπουδαίων συνθετών και είναι εμπνευσμένα από την αρχαιοελληνική γραμματεία και φιλοσοφία.
Η Δραματική καντάτα «Φαίδρα» (1976), του Βρετανού Benjamin Britten, για μεσόφωνο και ορχήστρα αντλεί τη θεματολογία του από το μυθικό κύκλο του Θησέα.
Ο συνθέτης δημιουργεί το έργο αυτό ως μια μπαρόκ καντάτα βασισμένη σε αποσπάσματα από τη Φαίδρα του Ρακίνα. Η μεσόφωνος παραληρεί χαοτικά, οργίζεται, εκδικείται, μετανοεί και αυτοκτονεί σε ένα συμπυκνωμένο αριστούργημα που, παρά την στερεοτυπική επιτελεστικότητα της ‘μαινόμενης γυναίκας’ που χαρακτηρίζει έργα της γραμματείας του 17ου αιώνα, εδώ συγκινεί βαθιά και αποτυπώνει με ευαισθησία αντιφατικές πτυχώσεις του πολύπλοκου χαρακτήρα της.
Το έργο παρουσιάζεται σε πρώτη πανελλήνια εκτέλεση σε διεύθυνση του Γιώργου Ζιάβρα από το τσέμπαλο. Επιπλέον, στη διάρκεια της συναυλίας θα προβάλλεται σε οθόνη το κείμενο του έργου.
Μετά την αυτοκτονία της Φαίδρας, ο Leonard Bernstein ξεκινά τη Σερενάτα του (1954) με ένα νωχελικό σόλο του βιολιού που υμνεί το θεό Έρωτα (Μονόλογος του Φαίδρου). Το έργο βασίζεται στους χαρακτήρες του «Συμποσίου» του Πλάτωνα, σκιαγραφώντας τον καθένα από τα πρόσωπα του βαθυστόχαστου φιλοσοφικού διαλόγου με τα ξεχωριστά τεχνικά και εκφραστικά μέσα του μεγάλου Αμερικανού συνθέτη και μαέστρου.
