- Στο Θέατρο Νταμάρι Βριλησσίων, η Αναστασία Παπαστάθη συναντά την κυρία του ελληνικού θεάτρου, Μαρία Σκούντζου σε μια δυνατή αναμέτρηση μητέρας-κόρης μέσα από την παράσταση «Καληνύχτα Μητέρα». Μια ζεστή σοκολάτα και ένα καραμελωμένο μήλο είναι η επιθυμία της Τζέσυ, όταν δηλώνει στη Μητέρα της, από την αρχή σχεδόν του έργου, ότι θέλει να αυτοκτονήσει, με το όπλο του μπαμπά. Η Θέλμα, σοκαρισμένη, προσπαθεί να μεταπείσει την κόρη της, ενώ εκείνη, να εξηγήσει τους λόγους της απόφασής της. Μάνα και κόρη για πρώτη φορά στη ζωή τους, θα πρέπει να μιλήσουν με ειλικρίνεια. Η σκηνική τους αναμέτρηση, φέρνει στο φως κρυμμένα μυστικά και αλήθειες, που ποτέ δεν είχαν ειπωθεί.
- Η παράσταση Αντιγόνη, του Σοφοκλή από τον Θέμη Μουμουλίδη επιστρέφει για μία μόνο παράσταση στο Κηποθέατρο Παπάγου. Η Θήβα, όπου βασίλευε η γενιά των Λαβδακιδών, βρίσκεται σε κατάσταση δεινής πολιτικής κρίσης. Οι δυο γιοι του τελευταίου βασιλιά, του Οιδίποδα, που χάθηκε χτυπημένος από τη βαριά κατάρα που κατατρύχει τους Λαβδακίδες, συγκρούονται για τη διαδοχή. Και, ενώ ο Ετεοκλής μένει να κυβερνά τη Θήβα, ο Πολυνείκης, εξόριστος, ξεσηκώνει στρατό από το Άργος για να επιτεθεί στην πόλη. Η επίθεση αποτυγχάνει, αλλά στη μάχη ο Ετεοκλής και ο Πολυνείκης αλληλοσκοτώνονται. Δεν απομένουν πλέον στη ζωή παρά οι δυο κόρες του Οιδίποδα, η Αντιγόνη και η Ισμήνη, τελευταίοι κρίκοι της αλυσίδας των Λαβδακιδών.
- Μετά την μεγάλη καλλιτεχνική επιτυχία, τον Οκτώβριο του ’15 στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, ο «Κάτω Παρθενώνας» του Μηνά Βιντιάδη παρουσιάζεται στο Κηποθέατρο Νίκαιας. Μια συνάντηση, μια νύχτα, μια απόφαση, μπορεί ν΄αλλάξει τις ζωές μας;
Στην Ελλάδα του σήμερα, ένας χρηματιστής και ένας άστεγος διαπραγματεύονται μια «συνεργασία» που ισορροπεί εφιαλτικά ανάμεσα στην ιδεολογία και τη δικαιολογία, τη φτώχεια και την ηθική εξαθλίωση, την ευκαιρία και την καταστροφή, τη δολοφονία και τη σωτηρία.
Σε έναν κόσμο που κυβερνούν οι τράπεζες και οι οίκοι αξιολογήσεων, οι ήρωες έχουν, κυρίως, ν’ αντιμετωπίσουν τους προσωπικούς του δαίμονες. Δυνατός σε αυτή τη μάχη δεν είναι, πια, αυτός που έχει τα χρήματα. Είναι αυτός που έχει το μαχαίρι. Το παιχνίδι σκληραίνει.
- Η σκηνική πράξη «Με τις μέλισσες ή με τους λύκους», που παρουσιάζεται στον κινηματογράφο Τριανόν, συνιστά μία καλλιτεχνική προσπάθεια απόδοσης της αγόρευσης του Θανάση Καμπαγιάννη, στην πολυσυζητημένη δίκη της Χρυσής Αυγής. Θανάσης Καμπαγιάννης, όπως και οι συντελεστές του έργου, δεν προσπαθεί μόνο να τεκμηριώσει την ενοχή της εθνικοσοσιαλιστικής οργάνωσης, και να πείσει το δικαστήριο για την παράνομη δράση της, αλλά και να φωτίσει την ύπαρξη δύο κόσμων: Από τη μία ο κόσμος της ακραίας βίας των ισχυρών, του ρατσισμού, του μίσους και από την άλλη ο κόσμος της αλληλεγγύης, του αγώνα και της συντροφικότητας.